اینک می رسد بهار…

چند روزی از آغاز سال نو میگذره و من تازه امروز فرصت کردم اینجا سال جدید رو تبریک بگم. امیدوارم همگی سالی سرشار از شادی و موفقیت رو پیش رو داشته باشیم. این 2 تا عکس هم اثر هنری این بلاگر فراموش شده است که از سفره هفت سین خونه مون شکار شده!

  

چند نکته

 1. یادداشتهای یک اطلاع رسان چند روز پیش سه ساله شد.اولش اینجوری متولد شد! اینم تولد دو سالگیش!

2. شماره جدید فصلنامه کتاب منتشر شد .شماره 71 – پاییز 86 .

3. بابت نظرات خوب دوستان برای پست قبلی هم ممنون!

فقط اول

زمانی که مدرسه می رفتم معلم ادبیاتی داشتیم که در اول هر ترم در جلسه اول در مورد شاگرد اول کلاس از ما سوال میکرد که کی ترم پیش اول شده ؟ حالا بچه ها هم شروع می کردن که آره فلانی اول شده و فلانی دوم و … اینجا بود که معلم ادبیاتمون میزد تو ذوق همه که شاگرد دوم و سوم شدن اصلا  بدرد نمی خوره و  فقط مهم اول شدنه! و ادامه میداد که همیشه یا اول باشید یا آخر !!! بعضی وقتها که یاد این حرف می افتم و در مورد درست یا اشتباه بودنش فکر می کنم واقعا به نتیجه گیری قاطعی نمی رسم. به نظر شما این عقیده چقدر درست هست: یا اول باشید یا آخر؟

دوست دارم هر کسی که این مطلب رو می خونه نظر واقعیشو بگه.