هوای تازه

– بوی عیدی، بوی توت، بوی کاغذ رنگی، بوی تند ماهی دودی وسط سفره ی نو، بوی یاس جانماز ترمه
ی مادر بزرگ ، با اینها زمستون را سر میکنم با اینها خستگیمو در می کنم…

 –  یکی از روزهای اسفند تولد وبلاگم هست. اینجا وارد پنج سالگی شد. درسته که وبلاگ را دیر به دیر آپدیت میکنم ولی دوستان وبلاگی خوبی دارم  و این وبلاگ منو با دنیای مجازی و حتی دنیای واقعی اطرافم مرتبط می کنه برای همین هست که دوست ندارم اینجا رو تعطیل کنم . بلاخره آهسته و پیوسته داره به راهش ادامه میده!

 – تا یادم نرفته است بنویسم ٬ حوالی خوابهای ما ٬ سال پر بارانی بود. می دانم همیشه حیاط آنجا پر از هوای تازه باز نیامدن است٬ اما تو لااقل ٬ حتی هر وحله ٬ گاهی ٬ هر از گاهی ببین انعکاس تبسم رویا ٬ شبیه شمایل شقایق نیست ؟ … یادت می آید رفته بودی خبر  از آرامش آسمان بیاوری؟

نامه ام باید کوتاه باشد٬

ساده باشد ٬ بی حرفی از ابهام و آینه ٬

از نو برایت می نویسم:

حال همه ما خوب است اما

تو باور مکن!

 ( شعر : علی صالحی)