آیا من فرهنگ را نابود کرده ام؟

چند روز پیش فردی با این عنوان که به یکی از سی دی های موجود در کتابخانه ما نیاز دارد با کتابخانه تماس گرفت و بعد از اینکه مطمئن شد ما به افراد غیر عضو و خارج از دانشکده سی دی امانت نمی دهیم، خود را معرفی کرد و گفت که ناشر یکی از سی دی هایی است که ما عناوین آن را بر روی پرتال کتابخانه قرار داده ایم. جناب ناشر محترم بسیار ناراحت بودند که چرا اطلاع رسانی در مورد سی دی کتاب آنها جدا از کتابش صورت گرفته . نظر ایشان این بود که وقتی که سی دی را جدا از کتاب در اختیار دانشجو قرار دهیم سی دی تکثیر و دست به دست خواهد چرخید و نتیجه زحمات و هزینه های هنگفت آنها بر باد خواهد رفت و کار ما فرهنگی نبوده است. که در پاسخ ایشان گفته شد که اگر سی دی به همراه کتاب هم امانت داده شود می تواند تکثیر و دست به دست بچرخد و از نظر ما مشکل اصولا مربوط به نبود قانون کپی رایت است. از طرف دیگر هدف ما این بوده که دانشجویان و کاربرانمان از وجود سی دی ها اطلاع داشته باشند تا این منابع اطلاعاتی غنی و مفید خاک نخورده و مورد استفاده قرار بگیرند که ایشان به هیچ وجه راضی نشدند و حتی تهدید به شکایت هم کردند. و در برابر اصرارهای ایشان ما تصمیم گرفتیم عناوین سی دی های مورد نظر ایشان را از لیست سی دی های موجود در بخش دیداری – شنیداری حذف کنیم و به ذکر» همراه با سی دی» در نرم افزار کتابخانه در بخش مشخصات ظاهری اکتفا کنیم که البته دانشجویان، اندک توجهی به این جزئیات بر روی کار برگه کتاب ندارند! و سی دی ها همچنان بدون استفاده باقی می مانند که این مسئله باعث خون شدن دل ما و همینطور برانگیخته شدن احساس عذاب وجدان در ما به عنوان یک کتابدار می گردد که چرا نتوانسته ایم از تمامی منابع اطلاعاتی کتابخانه بهره برداری مناسب بنماییم و هزاران دغدغه دیگر …

 ولی البته من هنوز نمی دانم که عملکرد ما مبنی بر اطلاع رسانی و همینطور امانت سی دی های مربوط به کتابها به صورت جداگانه اشتباه است آیا؟

آیا ما حق مولف را زیر پا می گذاریم ؟ آیا ما فرهنگ را نابود می کنیم؟ آیا حق با جناب ناشر محترم است؟

راه درست کدام است، شما بفرمایید لطفا» ….